O noso amigo Ramón Caride atópase estes días en Nova York para presentar o seu novo libro de poesías titulado: Criptografías. Trátanse de poemas feitos a raiz de viaxes reais ou imaxinadas e que reflicten diferentes paisaxes xeográficas e humanas. Ten poemas excelentes pero a mín gústanme especialmente estes cinco:
Foto de Adela leiroCEA DAS PANADEIRAS
A Xosé Manuel Quintela
Vou coas vacas á Bauciña.
camiño de Chaudoradas,
a Pazos e os eidos do Ribadal.
Ando nas costas do burro,
Atravesando a Mamuiña,
Cara o liñar de Pereda
e a Ponte de Mandrás
Bebo auga de Manzós e bailo
no San Benito de Souto
Outra vez, na Vila e n’os Ferreiros
hai cativos brincando
e non casas baleiras
Ao muiño das Casasnovas
Imos moe-lo centeio,
xantar ao campo de Oseira
e máis á feira de Cea.
***
No miolo do pantrigo
cabe un mundo enteiro.
Na codela das poias
estrala a ledicia e a festa.
O pan é a lembranza
dun mundo puro e ceibe
O soño mudou
noxo e pesadelo
grafitos e lixo
vidros rotos
medo
arames de espiño
somieres na rúa
camiña con ollo
e non te confíes
non áfrica brother
é a gran mazá
a que nunca durme
tan preto da 5th
tan lonxe
de todo
miseria
cascallo
xenreiras e ludre
coma un bombardeo
de american peace
na súa propia xente
tan escuro Harlem
coma o seu futuro
tourists aren´t welcome here.
BAVARO BEACH
O Caribe é vizosidade de palmas
de guayabos e guineos e mangles
clorofila que estoura
rente dun mar so nice
praias infindas area de coral
un delirio de estrelamares
aves e golfiños
crepúsculos instantáneos
cara a noite
de bachata e merengue
puro ron en cada trago
mojitos e cocktails
e tamén
casoupas de follalata
na poeira dos camiños
regueiros de ludre
camionetas desvencelladas
que rebordan homes
mulleres arrastrando
toneladas de lenzos
e corpos mulatos
tan fermosos
que agachan no sorriso
de dentes tan brancos
a tristura fonda
da escravitude secular
fosilizada na resposta agradecida
tan inmediata
sempre:
servirle es un placer!
Santo Domingo , 2008
SARAIEVO 1995
Nos parques sangran as flores de noite
de noite non fai fotógrafos nos parques
o mundo divídese entre os que son arrastrados
e os que resisten á barbarie a penas
as noites vérquense como esperma en vulvas húmidas
docemente repetidas para os privilexiados
precisas doses de volume e condición estándar
nos hipermercados é sempre nadal
e se non é como se o fose todo pode comprarse
a guerra é lonxana para os que non morren perto
nada é o que aparenta
toda cabeza ten un prezo
todos os risos son o dentífrico nos hipermercados
o mundo é un megahipermercado húmido
xigantesca cona que acolle todo degoro
dóce veleno do consumo consúmenos
pero nos parques sangran de noite as flores
en Saraievo e máis perto hai vulvas enxoitas
o esperma mestúrase na aterra co sangue
os fotógrafos tampouco poden facer milagres
de noite non hai sequera fotógrafos
nos parques de Saraievo.
O SALGUEIRAL
l-esvara
a iauga
cun ruxe ruxe
de axóuxere
na cadrícula
vertical
da lousa
l-escoitan
bidueiros
acivros
castiñeiros
freixos
amieiros
érbedos
sabugueiros
loureiros
e buxos
e teixos
seu ecoar
na laxe
escoitan sempre
l-ainda
as carballas
os dragos
os tules
tan vellos
escoitan
tan lonxe
porque o tempo das árbores
é tenso
estantío no cerne
durame
tan novo
coma cada folla
que verdece sempre
na cortiza podre
o tempo das árbores
non sabe de nós
A Manuel Busto Madalena
Ningún comentario:
Publicar un comentario